Znaczenie pobytu dzieci na świeżym powietrzu.

Dzieci chodzą  na spacery, bawią się w ogrodzie na placu zabaw korzystając z urządzeń rekreacyjnych...

 

 

          Celem wychowania przedszkolnego jest organizowanie warunków umożliwiających dzieciom nabywanie wiedzy i umiejętności w zakresie dbałości o zdrowie, bezpieczeństwo własne i innych w różnych sytuacjach, rozwijanie sprawności fizycznej, która w dużym stopniu determinuje stan zdrowia dziecka.

           W naszym przedszkolu realizujemy program profilaktyki, który zawiera określone powyżej cele, porządkuje i wyznacza kierunki pracy w zakresie organizowania warunków umożliwiających  nabywanie przez dzieci pożądanych postaw i zachowań w obliczu zagrożeń dla zdrowia i bezpieczeństwa.

          Nasze przedszkolaki codziennie przebywają na świeżym powietrzu, przeszkodą jest tylko niesprzyjająca aura / ulewny deszcz, niska temperatura, silny mroźny wiatr /. Dzieci chodzą  na spacery, bawią się w ogrodzie na placu zabaw korzystając z urządzeń rekreacyjnych.

          Wpajamy dzieciom zasady bezpieczeństwa dotyczące: - prawidłowego korzystania z urządzeń sportowych na terenie ogrodu; - elementarnych zasad ruchu drogowego; - zasad warunkujących bezpieczeństwo własne i innych podczas zabaw w przedszkolu / „Kodeks Przedszkolaka” /;- zasad warunkujących bezpieczeństwo własne i innych podczas zabaw w domu, w tym przestrzeganie zakazu prowokowania sytuacji zagrażających bezpieczeństwu; - zachowania w kontaktach z nieznanymi zwierzętami i roślinami; - higieny osobistej, zdrowia i profilaktyki zapobiegania chorobom; - zdrowego odżywiania się /czynniki zagrażające zdrowiu /;  - aktywnego i zdrowego stylu życia / zabawy ruchowe, ćwiczenia poranne i gimnastyczne, spacery i wycieczki oraz zabawy terenowe z elementami współzawodnictwa /.

 

   

 

   

 

          Staramy się wpajać dzieciom wiedzę na temat hartowania organizmu, by zapobiegać zmarznięciu i przegrzaniu. Równocześnie przestrzegamy je przed szkodliwymi skutkami spędzania wolnego czasu przed telewizorem i komputerem. Oczekiwanymi osiągnięciami dzieci jest chętne podejmowanie przez nie działań o charakterze ruchowym, wiedza na temat hartowania organizmu, rozumienie wartości aktywnych form wypoczynku.

 

 

Mamo, Tato poczytajcie!

„Znaczenie pobytu dzieci na świeżym powietrzu

 

          Powietrze to jeden z naturalnych czynników, które dla rozwoju dziecka ma bardzo duże znaczenie. Zadaniem wychowawczym jest przyzwyczajenie dzieci do przebywania na powietrzu bez względu na porę roku. Korzystanie z powietrza i słońca to podstawowy warunek higieny układu oddechowego  i krążenia, który jednocześnie ma ogromne znaczenie dla higieny układu nerwowego i rozwoju ruchowego. Dzieci pozbawione możliwości przebywania na powietrzu nie mogą się prawidłowo rozwijać.   

          Najważniejszym zadaniem wychowawczym jest przyzwyczajenie dzieci do przebywania na powietrzu bez względu na pogodę. Każda pora stwarza inne możliwości przebywania na świeżym powietrzu. Zawsze należy uwzględniać warunki atmosferyczne, teren, ubranie dzieci, odpowiedni dobór zabaw i ćwiczeń. Z higienicznego punktu widzenia ważny jest właściwy ubiór dziecka. Niewielką korzyść z uczestnictwa w zajęciach wyniesie dziecko źle przygotowane do wykonywania ruchów, skrępowane zbyt ciasnym lub zbyt ciepłym ubraniem, z rozwiązanym sznurowadłem, spadającymi butami czy uciskającą gumą. Ubiór dziecka trzeba więc kontrolować przed wyjściem i już w trakcie zajęć, gdyż często zachodzi konieczność np. zrzucenia zbędnego okrycia lub ponownego włożenia cieplejszej odzieży. Przystosowanie dziecka do temperatury otoczenia wymaga jego udziału.

          Zadaniem nauczyciela jest wypracowanie nawyku odpowiedniego ubierania się w zależności od temperatury. Należy dostarczać wiedzy, podsunąć różne sposoby rozgrzewania się, np. tupanie, rozcieranie rąk, wymachiwanie nimi. Dzieci powinny też wiedzieć, dlaczego smaruje się im twarze kremem, chodzi o rozumienie chronienia skóry przed silnym mrozem i słońcem. Podczas dni upalnych należy wdrażać dzieci do właściwego zachowania. Dążyć trzeba do przyzwyczajania dzieci do zmiany miejsc zabaw w ogrodzie przedszkolnym i chronienia się w cień, do zaspokojenia pragnienia. Dzieci starsze powinny wiedzieć, że słońce może być powodem zasłabnięcia, bólu głowy, i że wtedy należy ochłodzić ciało wodą, pozostawać w cieniu, osłaniać głowę przez noszenie czapki, kapelusika, chusteczki.
          Zabawy i ćwiczenia na powietrzu zimą mają wielką wartość zdrowotną, hartują i usprawniają. Wartość spacerów, wycieczek, zabaw sportowych polega na tym, że dzieci będą przebywały przez dłuższy czas na powietrzu w dobrych warunkach klimatycznych, co przyczyni się do odprężenia psychicznego i fizycznego.
                                                                                              

Aktualna podstawa programowa dla wychowania przedszkolnego jasno określa wymiar czasu przeznaczonego na pobyt dzieci na świeżym powietrzu – jest to jedna piąta całego czasu jaki dziecko spędza w przedszkolu.

          Jedna piąta, a w przypadku młodszych dzieci – jedna czwarta to i dużo i mało. Wiadomo, że nie zawsze pogoda sprzyja zabawom na świeżym powietrzu, a czasem trzeba więcej czasu poświęcić na przygotowanie dzieci do wyjścia na dwór. Jednak zapis ten motywuje do przestrzegania pewnych prawidłowości rozwojowych. Dzieci w wieku przedszkolnym potrzebują dużo ruchu. W naturalny sposób łakną biegania, skakania, huśtania się, wspinania, bujania, rzucania i łapania.

          Zabawy ruchowe nie wymagają specjalnego sprzętu. Wystarczy deska, pieniek, lina, stara opona i kilka pomysłów, jak je wykorzystać. Wszyscy wiemy, że ruch pobudza rozwój mięśni, serca i płuc, co ma szczególne znaczenie w okresie dzieciństwa, kiedy maluch rozwija się i rośnie. Znacznie mniej ludzi zdaje sobie sprawę, że ruch ma też istotny wpływ na kształtowanie się i pracę mózgu. Mózg ma bardzo duże zapotrzebowanie na tlen.  Zabawy ruchowe zwiększają napływ krwi do mózgu, a tym samym jego dotlenienie. Pod wpływem ruchu wydzielają się w mózgu substancje chemiczne (neurotrofiny), które pobudzają rozwój komórek nerwowych i usprawniają połączenia między nimi. Każdy nasz ruch wymaga współdziałania wielu mięśni, orientacji w otoczeniu, wiedzy o stanie własnego ciała, wykorzystania informacji zgromadzonych w magazynach pamięci. Angażuje więc wiele obszarów mózgu, co wpływa na rozwój umysłowy dziecka.

          W wieku dziecięcym aktywność fizyczna  jest ważnym czynnikiem determinującym wszechstronny rozwój organizmu i kształtującym prawidłową postawę ciała, przyczynia się do wyrabiania podstawowych cech motorycznych, zwłaszcza zwinności, zręczności, gibkości, szybkości, siły oraz umożliwia uczenie się wielu umiejętności ruchowych niezbędnych w dalszym życiu. Dziecko mniej sprawne ruchowo już w wieku przedszkolnym bywa izolowane przez rówieśników, bo psuje zabawę. Odsunięcie od zabaw z rówieśnikami utrudnia proces uspołeczniania. Natomiast ograniczenie aktywności fizycznej u osób dorosłych związane z osiągnięciami cywilizacyjnymi sprzyja kształtowaniu się chorób układu  krążenia i osteoporozie.

Literatura:

  • Podstawa programowa wychowania przedszkolnego
  • Owczarek S., Gimnastyka przedszkolaka”, Warszawa 1997r.
  • Wlażnik Kazimiera „Przewodnik metodyczny dla nauczycieli – Wychowanie fizyczne w przedszkolu” Warszawa 1999 r. IKS

 

 

 

 

Tagi